Hier wordt gewerkt aan de 52 versterkingsplaten die vanaf januari tijdelijk onder het wegdek van de Galecopperbrug richting Arnhem worden geplaatst. Dat is nodig, want als we straks de stalen kabels vervangen komen er grote krachten op de brug te staan. Maar hoe doe je dat eigenlijk, een versterking van 460 kg onder de brug monteren? Roy weet er het fijne van. 

‘We gaan de onderkant van het brugdek op zo’n 12 plekken versterken, steeds rond de plek waar de stalen kabels het brugdek in gaan. Die versterking is nodig als we straks beginnen met het vervangen van de stalen kabels. Voordat we dat gaan doen, wordt een speciale constructie op de brug aangebracht. Deze constructie heet een destressing frame. Door middel van vijzels trekt deze met grote krachten aan de kabels, zodat ze spanningsloos worden en veilig kunnen worden doorgesneden. Via de vijzels brengt het destressing frame de krachten over op het bestaande wegdek. Onze stalen versterkingen zorgen ervoor dat de krachten goed worden overgebracht op de hoofdconstructie van de brug, zodat die niet beschadigt of kromtrekt.’

Tetrisblokjes

Roy laat een grote bouwtekening zien. Hij wijst: ‘Zie je die rode onderdelen? Dat zijn de versterkingsplaten die wij hier maken, 52 in totaal.’ Met al hun verschillende vormen hebben ze iets weg van tetrisblokjes. Dat klopt ook wel, legt hij uit. ‘Ze moeten straks namelijk precies passen op de plek waar we ze gaan monteren: onder de brug, direct onder het wegdek. Soms zit daar net een gek hoekje of een richel. Daarom hebben de onderdelen allemaal een heel specifieke vorm.’ Niet alleen de vormen, ook de afmetingen lopen uiteen. Het kleinste onderdeel is 39 bij 65 cm, het grootste 50 bij 100 cm. Samengesteld wegen de versterkingen tot maar liefst 460 kg.

Kruip-door-sluip-door

Vanaf eind januari gaan de monteurs van CT deBoer aan de slag met de montage van de versterkingsplaten. Ze beginnen aan de westkant van de brug, daarna volgt de oostkant. ‘De monteurs zijn er ongeveer een maand mee bezig’, zegt Roy. ‘En het is best een uitdaging, vooral qua bereikbaarheid. We werken in kleine ruimtes onder de brug. Soms is zo’n plek maar een halve meter hoog: echt kruip-door-sluip-door! We laten de onderdelen vanaf het werkeiland naar beneden zakken, brengen ze naar de juiste plek en takelen ze het laatste stuk met kettingen omhoog, tot vlak onder het wegdek. Tot slot zetten we ze vast met stevige bouten: tot wel 80 stuks per plaat.’

Als de vervanging van stalen kabels straks klaar is, zijn de versterkingsplaten niet meer nodig en worden ze verwijderd, net als de destressing frames.