Waarom moet de oude draagconstructie verwijderd worden?
‘De draagconstructie van de brug bestaat uit ankers onder het wegdek en het zadel bovenop de toren, waar de kabels aan bevestigd waren dan wel doorheen liepen. Al deze onderdelen wegen enorm veel’, vertelt Joeri. ‘Dat belast de brug onnodig. Ook wil je niet dat oude onderdelen gaan roesten of straks in de weg zitten wanneer er onderhoud moet worden uitgevoerd. Daarom halen we ze weg.’
Hoe pakken jullie dat verwijderen aan?
‘We hebben eerst de oude constructietekeningen uit 1969 goed bestudeerd. Als je weet hoe de brug in elkaar is gezet, dan kan je deze weer in omgekeerde volgorde demonteren. Sommige onderdelen laten zich losschroeven, maar ander onderdelen moeten we met de snijbrander losmaken. Maar de echte uitdaging zit hem in hoe je deze grote stukken staal uit de brug haalt. Zo zitten de ankers in de brug, direct onder het wegdek. Aan de landzijde hebben we de onderdelen gemakkelijk kunnen laten zakken. Maar boven het water was dat een hele puzzel. Daar hebben we ze in kleine stukken gesneden en via gaten in het wegdek, waar de oude kabels doorheen liepen, omhoog gehesen.’
‘Het verwijderen van het oude zadel was ook een hele toer. Deze was namelijk helemaal ingeklemd door het nieuwe zadel. Om beschadigingen te voorkomen is het nieuwe zadel eerst compleet ingepakt. Daarna is het oude zadel in vier delen losgemaakt en vervolgens met een speciale hijsconstructie onder de balken van het nieuwe zadel vandaan getild. En dat allemaal op ruim 35 meter hoogte, terwijl het verkeer doorrijdt. Je kan je voorstellen dat we heel precies moeten werken om elk veiligheidsrisico uit te sluiten.’
Wat is jouw rol?
‘Als uitvoerder zorg ik ervoor dat de aanpak die bedacht is goed wordt afgestemd met de mannen die het buiten moeten doen, zoals onze monteurs en lassers. Zo weet iedereen waar hij aan toe is en krijgen we tijdig feedback terug. De ervaring van deze specialisten levert vaak waardevolle inzichten op. Vooral over hoe er wel en niet gewerkt kan worden binnen de kleine ruimtes in de brug.’
Wat maakt het werk aan de Galecopperbrug bijzonder?
‘Nog voor ik bij dit project betrokken was, had ik gehoord dat men de kabelvervanging ook wel een openhartoperatie van de Nederlandse infrastructuur noemde. Dat merk je ook als je op de brug staat: je voelt dat de brug leeft door het continue verkeer en de trillingen. Het is een complexe operatie waarbij heel veel specialisten zijn betrokken. Toen ik eind vorig jaar aan boord kwam, viel mij direct op hoe goed deze samenwerking tussen alle partijen verloopt.’
Hoever zijn jullie nu?
‘Bij de westelijke toren zijn we klaar met het verwijderen van de ankers en het zadel. Daar monteren we nu de nieuwe kap boven op de toren en tegelijk zijn we gestart met het herstellen van de brug. We maken vooral een hele hoop gaten in het wegdek en de brug dicht: de zogeheten mangaten waardoor onze mensen bij de onderdelen onder de brug konden komen, de gaten van de oude kabels en gaten van de vele hulpconstructies die tijdelijk aan het wegdek waren bevestigd. Als in juni de laatste oude kabel van de oostelijke toren wordt doorgesneden, gaan we daar verder mee aan de slag.’